Rozszerzona diagnoza logopedyczna 10-5S-RDL1
Wykład:
1. Uszczegółowienie procedury całościowego badania logopedycznego w przypadkach złożonych zaburzeń w porozumiewaniu się (konieczność uzupełniania dodatkowymi badaniami pedagogiczno-logopedycznymi)
2. Zestawienie form zaburzeń mowy w świetle praktyki logopedycznej – niesklasyfikowane zaburzenia mowy (stosowanie innych typologii)
3. Protokoły z badania logopedycznego - schemat i zasady opracowania protokołu
4. Omawianie schematów planów usprawniania logopedycznego z uwzględnieniem ich celów w przypadkach złożonych zaburzeń w porozumiewaniu się
ĆWICZENIA:
1.Różnice w metodologii diagnozowania logopedycznego osób, u których zaburzenia w komunikacji językowej zostały wywołane złożonymi patomechanizmami - dyskusja
2.Prezentacje (dokonywane przez studentów) studiów złożonych przypadków (na DVD) ze szczegółowym omówieniem: diagnozy wraz z uzasadnieniem, rokowań dotyczących dalszego rozwoju komunikacji, planu usprawniania logopedycznego
Rodzaj przedmiotu
Koordynatorzy przedmiotu
W cyklu 2017Z: | W cyklu 2017Zn: | W cyklu 2018Z: | W cyklu 2019Z: | W cyklu 2018Zn: | W cyklu 2019Zn: |
Efekty kształcenia
PC2_KK_W04, PC2_KK_W05, PC2_KK_W06
Umie wyjaśnić wpływ złożonych patomechanizmów na rozwój dziecka (funkcjonowanie osoby) ze szczególnym uwzględnieniem stanu komunikacji oraz uszeregować je według siły ich oddziaływania
PC2_KK_W01, PC2_KK_W06, PC2_KS_W05, PC2_KK_W07
Zna metody, narzędzia i techniki badania umożliwiające rozpoznanie złożonych zaburzeń w porozumiewaniu się (funkcjonowaniu)
PC2_KS_U01, PC2_KK_U02, PC2_KS_U03, PC2_KS_U02
Poddaje trafnej analizie u prezentowanych pacjentów niejednoznaczne objawy złożonych zaburzeń rozwoju (funkcjonowania) dzieci (osób) oraz patomechanizmy tych zaburzeń
PC2_KS_U02, PC2_KK_U02, PC2_KS_U03
Potrafi sformułować diagnozę logopedyczną uwzględniającą złożoność patomechanizmów zaburzeń w porozumiewaniu się, określić cel usprawniania danej osoby, rokowania i opracować dla niej program usprawniania
PC2_KS_U01, PC2_KS_U02, PC2_KK_U02, PC2_KS_U03
Potrafi sporządzić protokół z przeprowadzonego badania logopedycznego osoby ze złożonymi trudnościami w porozumiewaniu się oraz opinię logopedyczną
PC2_KK_K04, PC2_KS_K01
Ma poczucie odpowiedzialności za wskazówki diagnostyczne i terapeutyczne w przypadkach złożonych zaburzeń w porozumiewaniu się
PC2_KK_K04, PC2_KS_K01, PC2_KS_K02
Potrafi skierować rodziców lub opiekunów pacjenta do odpowiednich specjalistów w celu uszczegółowienia diagnozy oraz uzyskania pomocy wielospecjalistycznej
PC2_KK_K01
Jest świadomy konieczności doskonalenia umiejętności zawodowych dotyczących diagnozy i terapii osób ze złożonymi zaburzeniami w porozumiewaniu się
Literatura
1. Czaplewska E., Milewski S., 2012, Diagnoza logopedyczna, GWP, Gdańsk
2. Czaplewska E., Kaczorowska-Bray K., 2012, SLI w kontekście psycholingwistycznych teorii przetwarzania procesów mowy – implikacje dla praktyku logopedycznej [w:] Milewski S., Kaczorowska-Bray K.(red.) Logopedia. Wybrane aspekty historii, teorii i praktyki, HARMONIA UNIVERSALIS, Gdańsk
3. Cieszyńska J., Korendo M., 2008, Wczesna interwencja logopedyczna, Wydawnictwo Edukacyjne, Kraków
4. Emiluta-Rozya D., 2012, Formy zaburzeń mowy [w:] Grabias S., Kurkowski M. (red.) Logopedia. Teoria zaburzeń mowy, UMCS, Lublin
5. Emiluta-Rozya D., 2013, Całościowe badanie logopedyczne, Wyd. APS, Warszawa
6. Emiluta-Rozya D., 2013, Próba wykorzystania wybranego zagadnienia z afazjologii w poszukiwaniu patomechanizmów u dzieci [w:] Zaron Z., Porayski-Pomsta J. „Język i logopedia”, Wydział Polonistyki UW
7. Emiluta-Rozya D., 2016, Programowanie terapii na podstawie wyników badania logopedycznego. Studia Pragmalingwistyczne, Rok VIII, 2016, IPS,UW.
8. Grabias S., Kurkowski M., 2012, Logopedia. Teoria zaburzeń mowy, UMCS, Lublin
9. Grabias S., Panasiuk J., Woźniak T., , 2015, Logopedia. Standardy postępowania logopedycznego. Wyd. UMCS, Lublin.
10. Iskra L., Szuchnik J., 2005, Diagnoza logopedyczna [w:] Gałkowski T., Szeląg E., Jastrzębowska G., „Podstawy neurologopedii” Wyd. UO,
11. Jastrzębowska G., 2005, Diagnoza i terapia rozwojowych zaburzeń mowy [w:] Gałkowski T., Szeląg E., Jastrzębowska G., „Podstawy neurologopedii” Wyd. UO
12. Jastrzębowska G.,, Pelc – Pękała O., 2003, Metodyka ogólna diagnozy i terapii logopedycznej [w:] G.Jastrzębowska, T. Gałkowski (red.) „Logopedia” t. 2 ,
13. Krajna E., Żebryk-Stopa A., 2012, Zasady diagnostyki neurologopedycznej [w:] Obrębowski A. (red.) Wprowadzenie do neurologopedii, Termedia, Poznań
14. Leonard L., 2006, SLI – Specyficzne zaburzenia rozwoju językowego, GWP, Gdańsk
15. Milewski S., Kaczorowska-Bray K., 2015, Metodologia badań logopedycznych, HARMONIA UNIVERSALIS, Gdańsk
16. Milewski S., Kuczkowski J., Kaczorowska-Bray K., 2014, Biomedyczne podstawy logopedii, HARMONIA UNIVERSALIS, Gdańsk
17. Przyrowski Z., 2009, Kwestionariusz Rozwoju Sensomotorycznego, EMPIS, Warszawa
18. Porayski – Pomsta J., M. Przybysz – Piwko (red.), 2012, Interwencja logopedyczna. Zagadnienia ogólne i praktyka, , ELIPSA, Warszawa
19. Schopler E., Reichler R,J., Bashflord A., Lansing M.D., Marcus L.M., 1995, Profil Psychoedukacyjny (PEP-R), Gdańsk, Wyd. SPOA, t.1
20. Stecko E. (red.), 2011, Neurologopedyczne studia przypadków, tom I i II, ES, Warszawa
21. Stillman R.,,Battle Ch., 1995, Skala Callier-Azusa Ocena umiejętności komunikowania się osób głuchoniewidomych oraz osób z głęboką, złożoną niesprawnością, PZN, Warszaw
Więcej informacji
Dodatkowe informacje (np. o kalendarzu rejestracji, prowadzących zajęcia, lokalizacji i terminach zajęć) mogą być dostępne w serwisie USOSweb: