Rzeźba II 10-3F-RZ2
METODY KSZTAŁCENIA
Ćwiczenia, dyskusja, korekta, pokazy multimedialne
Rozwijanie osobowości twórczej. Kształtowanie wyobraźni przestrzennej, wyczucia proporcji, kierunków, ciężarów i rytmów. Wprowadzenie w podstawowe zagadnienia rzeźbiarskie: kompozycji, konstrukcji, napięć i faktury. Rozwijanie wrażliwości na wyraz formy rzeźbiarskiej. Budowanie umiejętności kreowania kompozycji trójwymiarowej. Nabywanie podstaw warsztatu rzeźbiarskiego i podstawowych umiejętności technologicznych ( budowy konstrukcji rzeźbiarskiej, technik modelowania w glinie, podstaw odlewu gipsowego)
1. Akt – wykorzystanie, nabytych podczas poprzednich ćwiczeń, podstaw kompozycyjnych i formalnych podczas konstruowania studium z modela. 12 godz.
2. Dotyk/gest. Studium detalu anatomicznego (ręka) z elementami interpretacji. Celem ćwiczenia jest badanie nowych elementów języka rzeźbiarskiego, rozwijanie umiejętności obserwowania natury i interpretowania jej oraz poszukiwanie możliwości zawarcia treści w rzeźbie. 12 godz.
3. Przedmiot surreaistyczny - obiekt jako medium / gra między humorem, absurdem i codziennością 12godz.
4. Technika odlewu gipsowego.
Rodzaj przedmiotu
Koordynatorzy przedmiotu
W cyklu 2019L: | W cyklu 2017L: | W cyklu 2016L: |
Efekty kształcenia
Wiedza:
1. Student zna w poszerzonym zakresie środki ekspresji właściwe dla rzeźby.
2. Student zna materiały i narzędzia rzeźbiarskie oraz wie jak z nich bezpiecznie korzystać.
3.
Umiejętności:
1. Student potrafi samodzielnie zaprojektować i wykonać rzeźbę.
2. Student umie wybrać i wykorzystać poznane narzędzia, techniki i technologie do wykonania rzeźby.
Kompetencje:
1. Student potrafi krytycznie ocenić własne umiejętności warsztatowe z rzeźbiarstwa.
2. Student potrafi merytorycznie i kulturalnie rozmawiać na temat własnej pracy oraz rzeźb innych twórców.
Kryteria oceniania
Konsultacja ustna na temat projektów i/lub pracy
Obserwacja pracy studenta
Rozmowa na temat pracy
Korekta
Ocena zostanie wystawiona po analizie powstałych prac dokonanej w czasie przeglądu semestralnego w obecności całej grupy. Uwzględniane będą: wnikliwość obserwacji, kreatywne podejście do zadań, samodzielność myślenia, wkład pracy, rozwój.
Literatura
LITERATURA UZUPEŁNIAJĄCA:
Słonina S., Mistrzowie rzeźby, Muzeum Narodowe w Warszawie, Warszawa 2005
Chrzanowska-Pieńkos J(red.), Figura w sztuce polskiej XIX i XX wieku, Zachęta Narodowa Galeria Sztuki, Warszawa 1999
Hermansdorfer M., Między ekspresją a metaforą, Muzeum Narodowe we Wrocławiu, Wrocław 1999
Simblet S., Anatomia dla artystów, Warszawa 2004.
Kotula A., Krakowski P., Rzeźba współczesna, Warszawa 1980.
Schanti A., Die Liebe zu den Objekten/The love of Objects: Aspekte Zeitgenoessischer Skulptur/Aspects of Contemporary sculpture, Springer, 2008.
Kwartalnik Rzeźby „Orońsko”, Centrum Rzeźby Polskiej w Orońsku.
Rocznik „Rzeźba Polska”, Centrum Rzeźby Polskiej w Orońsku.
Duby G., Daval J.-L.; Sculpture – from Antiquity to the Present Day, Taschen, 2006.
Więcej informacji
Dodatkowe informacje (np. o kalendarzu rejestracji, prowadzących zajęcia, lokalizacji i terminach zajęć) mogą być dostępne w serwisie USOSweb: