Elementy diagnozy i terapii zaburzeń rozwojowych 10-1S-EDT
Podczas zajęć studenci poznają następujące jednostki chorobowe:
- zaburzenia zachowania m.in. zespół opozycyjno-buntowniczy
- zaburzenia emocjonalne rozwijające się w dzieciństwie (zaburzenia lękowe, lęk przed separacją, lęk społeczny, nieorganiczne zaburzenia snu, tiki, moczenie się nocne nieorganiczne)
- zaburzenia jedzenia i odżywiania się
- zaburzenia hiperkinetyczne (ADHD)
- alkoholowy Zespół Płodowy FAS
- specyficzne zaburzenia czytania i pisania (aleksja, dysleksja, dysgrafia)
- zaburzenia afektywne u dzieci i młodzieży
- całościowe zaburzenia rozwojowe – zespól Retta, Autyzm, zespół Aspergera
- upośledzenie umysłowe
- zaburzenia psychiczne i zaburzenia zachowania spowodowane spożywaniem substancji psychoaktywnych u dzieciach i młodzieży
Rodzaj przedmiotu
Koordynatorzy przedmiotu
Efekty kształcenia
Po zakończeniu przedmiotu student:
PEP1_W04
- posiada wiedzę dotyczącą rozwoju biologicznego i fizycznego, poznawczego oraz społecznego i osobowościowego dzieci;
- posiada wiedzę dotyczącą zaburzeń rozwoju dzieci ze szczególnym uwzględnieniem zaburzeń zachowania, specyficznych trudności w uczeniu się oraz całościowych zaburzeń rozwoju;
- zna kryteria diagnozowania zaburzeń rozwoju według ICD-10;
- posiada wiedzę dotyczącą poznawczych, fizjologicznych i psychospołecznych konsekwencji zaburzeń rozwoju; student zna szczegółową charakterystykę poszczególnych zaburzeń rozwoju takich jak: dysleksja, ADHD, dysgrafia, dyskalkulia, autyzm dziecięcy, autyzm atypowy, zespół Retta, zespół Aspergera, dziecięce zaburzenia dezintegracyjne;
PEP1_W15
- zna procedury, techniki i narzędzia diagnostyczne zaburzeń rozwoju;
- zna zasady wczesnego wykrywania i wczesnej interwencji dzieci z zaburzeniami rozwoju;
- zna techniki i narzędzia wspierania dziecka z zaburzeniem rozwoju oraz/i jego najbliższego otoczenia;
- posiada wiedzę dotyczącą terapii poznawczo-behawioralnej oraz stosowanych technikach terapeutycznych
PEP1_W18
- ma uporządkowaną wiedzę na temat zasad i norm etycznych w diagnozie i terapii dzieci z zaburzeniami rozwoju.
- zna zarówno zasady etyczne wyznaczające niezbywalne kompetencje osobowo-formalne specjalisty jak i zasady etyczne wyznaczające niezbywalne kompetencje interpersonalne diagnosty
PEP1_U05
- potrafi zaplanować sesje konsultacyjno-diagnostyczną;
- potrafi zastosować poznane techniki i narzędzia diagnostyczne;
PEP1_U15
- potrafi dobrać odpowiednie techniki diagnostyczne i terapeutyczne w zależności od indywidualnych potrzeb klienta i jego fizycznego i psychospołecznego funkcjonowania;
- potrafi skonstruować strategię pracy z dzieckiem oraz jego rodziną;
- potrafi zastosować poznane techniki terapeutyczne;
PEP1_K01
- ma świadomość poziomu swojej wiedzy i umiejętności diagnostyczno-terapeutycznych niezbędnych w pracy z dziećmi z zaburzeniami rozwoju i ich rodzinami.
- rozumie potrzebę ciągłego dokształcania się zawodowego i rozwoju osobistego.
- potrafi dokonać analizy własnego postępowania podczas prowadzenia procesu diagnostycznego i działań terapeutyczno-interwencyjnych w ramach pracy z dzieckiem z zaburzeniem rozwoju.
Kryteria oceniania
SPOSÓB POMIARU EFEKTÓW KSZTAŁCENIA:
WIEDZA:
- ocena poziomu i jakości uczestnictwa w dyskursie prowadzonym podczas zajęć
- ocena przygotowania prezentacji/referatu na wybrany temat
- ocena umiejętności odtwarzania nabytej wiedzy podczas egzaminu ustnego
KOMPETENCJE SPOŁECZNE:
- ocena aktywności studenta podczas zajęć
- ocena sposobu przeprowadzenia przygotowanej prezentacji/referatu
- ocena umiejętności dokonywania autoewaluacji jakości przeprowadzonej prezentacji/referatu
Metody kształcenia:
- dyskusja dydaktyczna
- praca w zespołach
- analiza przypadków
- prezentacja multimedialna
NAKŁAD PRACY STUDENTA:
Godziny kontaktowe - warsztaty: 30 h
Przygotowanie się do zajęć na podstawie podanej literatury: 20 h
Przygotowanie prezentacji/referatu dotyczącej wybranego tematu: 20 h
Przygotowanie do egzaminu: 20 h
Łączna liczba punktów ECTS: 3
Literatura
Obowiązkowa:
Kołakowski, A., Pisula, A. (2016). Sposób na trudne dziecko. Przyjazna terapia behawioralna. Sopot. Gdańskie Wydawnictwo Psychologiczne.
Birch, A. (2012). Psychologia rozwojowa w zarysie. Wydawnictwo Naukowe PWN. Warszawa
Kazdin, A., E., W, J. R. (2006). Psychoterapia dzieci i młodzieży. Metody oparte na dowodach. Wydawnictwo Uniwersytetu Jagiellońskiego. Kraków
Namysłowska, I. (2014). Psychiatria dzieci i młodzieży. Wydawnictwo Lekarskie PZWL. Warszawa
Całusińska, M. (2013). Trening Umiejętności wychowawczych. Gdańskie Wydawnictwo Psychologiczne. Gdańsk
Brett, D. (2003). Bajki, które leczą. Gdańskie Wydawnictwo Psychologiczne. Gdańsk
Skorek, E.M. (2010), (red.). Terapia pedagogiczna. Zaburzenia rozwoju psychoruchowego dzieci. Kraków. Oficyna Wydawnicza „Impuls”
Skorek, E.M. (2010), (red.). Terapia pedagogiczna. Zagadnienia praktyczne i propozycje zajęć. Kraków. Oficyna Wydawnicza „Impuls”
Uzupełniająca:
Padesky, Ch., A., Greenberger, D. (2004). Umysł ponad nastrojem. Wydawnictwo Uniwersytetu Jagiellońskiego. Kraków
Geldard, K., Geldard, D. (2005). Jak pracować z dziecięcymi grupami terapeutycznymi. Przewodnik dla psychologów, pedagogów i pracowników socjalnych. Gdańskie Wydawnictwo Psychologiczne. Gdańsk
Oster, D, G., Gould, P. (2015). Rysunek w psychoterapii. Gdańskie Wydawnictwo Psychologiczne. Gdańsk
Więcej informacji
Dodatkowe informacje (np. o kalendarzu rejestracji, prowadzących zajęcia, lokalizacji i terminach zajęć) mogą być dostępne w serwisie USOSweb: