Coaching społeczny 10-1S-COA
Coaching jako jedna z forma wsparcia psychopedagogicznego coraz częściej jest wykorzystywana w pracy z osobami zagrożonymi wyklueczniem społecznym. Studenci poznają podstawowe założenia metody, w tym rodzaje coachingu, definicje coachingu, ramy teoretyczne. Przedstawione zostaną powiązania i różnice z innymi formami pomocy psychopedagogicznej. Studenci poznają strukturę procesu coachingowego, w tym strukturę poszczególnej sesji. Ważnym elementem zajęć będzie przekazanie praktycznych umiejętności stosowania wybranych narzędzi coachingowych, w tym ustalanie celu coachingowego, praca z metaforą, koło życia, koło wartości, diagram zasobów, GROW, SMART.
Ponadto do ważnych treści zajęć należy:
- Postawa i umiejętności interpersonalne coacha jako ważny czynniki prawidłowego procesu coachingowego;
- Przykłady praktycznego zastosowania coachingu społecznego w pracy z osobami uzależnionymi od substancji psychoaktywnych;
Rodzaj przedmiotu
Koordynatorzy przedmiotu
Kryteria oceniania
Metody kształcenia:
- dyskusja dydaktyczna
- prezentacja multimedialna
- burza mózgu
- odgrywanie scenek sytuacyjnych
- praca w zespołach
- analiza przypadków
- praca zdalna na podstawie przesłanego przez wykładowce materiału;
Literatura
Kulesza M., Surzykiewicz, J. (red.) (2013). Coaching społeczny. Innowacyjne techniki i narzędzia wsparcia osób zagrożonych wykluczeniem społecznym. Warszawa, Difin.
Surzykiewicz, J, Kulesza M. (red.) (2013). Coaching społeczny. W poszukiwaniu efektywnych form wsparcia osób w trudnych sytuacjach życiowych. Warszawa, Difin.
Kulesza Marek, Kulesza Marta (2015). Coaching rodzinny – zarys koncepcji. (w): M. Ozorowski, A. Najda (red.), Coaching rodzinny. Innowacyjne podejście do osób zagrożonych wykluczeniem społecznym. Łomża, Spes,.
Ozorowski, M., Najda, A. (red.) (2015). Coaching rodzinny. Innowacyjne podejście do osób zagrożonych wykluczeniem społecznym. Łomża, Spes,.
Kulesza, M. (2017). "Rodzinne zasoby w pedagogice społecznej i praktyce psychopedagogicznej". Difin. Warszawa
Mellibruda, J. (2011). Siedem ścieżek integracji psychoterapii. Instytut Psychologii Zdrowia. Warszawa.
Plopa, M. (2004). Psychologia rodziny. Kraków: Wydawnictwo „Impuls”.
Prochaska, J.,O., Norcross, J.C. (2006). Systemy psychoterapeutyczne. Analiza Transteoretyczna. Intytut Psychologii Zdrowia. Warszawa
Bronfenbrenner, U., Morris, P.A. (1998). The ecology of developmental process. W: Damon, W., Lerner, R.M. (red.). Handbook of child psychology. Vol.1.New York: Wiley. s. 993-1028.
Clutterbuck D. (2009). Coaching zespołowy. Poznań, Dom Wydawniczy REBIS
Czarkowska, L. (2010). Profesjonalizm i proces profesjonalizacji w coachingu. Coaching Review nr 1/2010.
Więcej informacji
Dodatkowe informacje (np. o kalendarzu rejestracji, prowadzących zajęcia, lokalizacji i terminach zajęć) mogą być dostępne w serwisie USOSweb: